سلام من به "هندیجان"، پیام من به سامانش *** به خاک پاک زر خیزش، به خورشید درخشانش
پیام من به باغ و راغ و کوه و دشت هموارش *** به خاک پاک و آب صاف ودریا وبیابانش
به رود "زهره ی" جوشان که پیچانست در کهسار *** به نخلستان زیبایش، به دریای خروشانش
درود من به پاکانش، ستود من به نیکانش *** به تل خاک "پهکانش" که جا مانده ز دورانش
سلام من به "شاه مشهد"، به "قبر سید" مغفور *** به "میر رحمان" معروفش که جانکاهد مارانش
کنونش "هندیان" نامند، لیکن جای دیرینش *** بود نزدیک "مهرویان"، به تاریخ درخشانش
تو در تاریخ مشهوری ولی افسوس مهجوری *** چو شد آن شوکت دیرین، بکن بر من نمایانش
اگر قهر طبیعت زیر و رو بنمود و ویرانت *** چرا در رفتی از جای و نه برکندی تو بنیادش
تو ای "سی نیز"، ای سی نیز سر گردان *** چرا در زیر یم خفتی و ترسیدی ز طغیانش
نظرات شما عزیزان:
|